تاریخ جوزقی

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- یازدهم آذرماه یادآور روزی است که در سال 1300 خورشیدی میرزا کوچک‌خان جنگلی رهبر نهضت جنگل، تشنه و گرسنه و آواره در کوه‌های تالش، از شدت سرما یخ زد و در 43 سالگی چشم از جهان بست. سال ها قبل از آن‌که فیدل کاسترو و چه گوارا در آمریکای مرکزی و لاتین به کوه و جنگل بزنند تا رؤیای خود را محقق سازند، میرزا یونس مشهور به کوچک‌خان جنگلی قیام جنگل را سامان داد و پس از 6 سال در همان سرزمینی جان باخت که آزادی و آبادی آن را می‌خواست. اگرچه در سال‌های اخیر باب شده که به چهرۀ قهرمانان ملی خاک بپاشند و مصدق و فاطمی و میرزا را متهم کنند ولی دربارۀ میرزا کوچک خان نمی توان همه را از این جنس دانست و نیاز به توضیح دارد و متفاوت است با متهم کنندگان دکتر محمد مصدق به این که نفت را دولتی کرد نه ملی یا دکتر سید حسن فاطمی به سبب قصد براندازی سلطنت مشروطه و جمهوری‌خواهی و شکستن کاسه کوزۀ کودتای 28 مرداد بر سر او. یا ایضا دکتر علی شریعتی که نزد برخی مقصر همه اتفاقات بعدی است و نیز سرزنش مهندس مهدی بازرگان که چرا نخست‌وزیری را پذیرفت و زمینه به قدرت رسیدن روحانیون را -ناخواسته- فراهم ساخت. چرا که برخی از کسانی که بر پیشانی میرزا کوچک خان انگ تجزیه‌طلبی می‌نشانند یا میان او و رضا شاه دوگانه‌سازی می‌کنند (‌یعنی دومی می‌خواست ایران را یک‌پارچه و متحد کند و اولی سودای جدایی داشت) استنادات و دلایلی می‌آورند که اگرچه واقعیت دارد ولی «تمام واقعیت نیست» و برای بیان واقعیت باید تمام واقعیت را گفت و جز واقعیت را نگفت و صرف بیان واقعیت، کفایت نمی‌کند. از این رو می‌توان گفت تمام نقدهایی که متوجه میرزاست احساسی نیست. چندان که از مصاحبۀ بسیار خواندنی با ناصر تقوایی در شمارۀ تازۀ ماه تاریخ جوزقی...

خبرآنلاین: تصاویری کمتر دیده‌ شده از چهره واقعی ناصرالدین شاه و مادرش مهدعلیا و خواهرش عزت‌الدوله کنار تخت طاووس را ببینید. تاریخ جوزقی...

اواخر پاییز ۵۷، مصادف با همین روزها، زمزمه‌ها برای آمدن شاپور بختیار مطرح شد. بختیار آخرین تیر ترکش بود ــ اصلاً هر کس پس از ازهاری می‌آمد، تیر آخر بود؛ یا به هدف می‌نشست یا خشاب خالی می‌شد و باید تسلیم سرنوشت می‌شد. وقتی به آن برهه فکر می‌کنیم، به خطرات و دشواری‌های آن، باید اذعان کرد قبول نخست‌وزیری در آن سر سیاه زمستان دشوارترین تصمیم بود... اما بختیار آمد. در روزهای آخر آذر، وقتی شاه از بختیار خواست برای مذاکره جهت تشکیل دولت به دربار برود، اولین سوالی که پرسید این بود: «شما را از کی ندیدم؟» بختیار جواب داد: «از ۲۵ سال پیش اعلاحضرت...» گفتگوی کوتاهی کردند و ده روز بعد شاه دوباره با او تماس گرفت و این بار مستقیم از خود او خواست کابینه‌ای تشکیل دهد. شاه به حدی عجله داشت که حاضر نبود ده روز به او برای انتخاب وزرا وقت دهد. دولت بختیار ده روزه تشکیل شد. چند پرسش اساسی دربارۀ کابینۀ بختیار وجود دارد که در این مطلب می‌خواهیم آن‌ها را بر اساس «گفته‌های خود بختیار» پاسخ دهیم.۱. پرسش اصلی: بختیار وقتی می‌دید هدایتِ ذهن و زبان مردم دیگر در دست هیچ دولتمردی در داخل نیست، بر اساس چه محاسبه‌ای قبول مسئولیت کرد؟او می‌گوید گمان می‌کردم وقتی مردم ببینند این دولت با دولت‌های قبلی متفاوت است و مطالبات را به طور جدی دنبال می‌کند، «تسکین پیدا می‌کنند». از جمله او شاه را متقاعد کرده بود اصول ۴۴ و ۴۵ قانون‌اساسی اجرا شود که به موجب آن شاه هیچ مسئولیت اجرایی نداشت و دستورات شاه باید به امضای وزیر مربوطه می‌رسید. همچنین برچیدن سانسور، انحلال ساواک، آزادی زندانیان سیاسی از جمله شروط او بود.۲. آیا بختیار از شاه خواست ایران را ترک کند؟«آری». بختیار می‌گوید: «برای پایین آوردن التهاب عظیمی که در تمام تاریخ جوزقی...